به نقل از «ایمنا»

علائم سینوزیت چیست؟ + راهکار درمان

تاریخ انتشار: ۱ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۴۳۶۴۴

سینوزیت یا عفونت سینوس‌ها به التهاب حفره‌های خالی در راه‌های هوایی بینی گفته می‌شود که می‌تواند ناشی از عفونت، آلرژی یا تحریک سینوس‌ها توسط مواد شیمیایی یا ذرات بسیار ریز باشد.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، سینوس‌ها حفره‌های کوچک و پر از هوایی هستند که پشت استخوان گونه و پیشانی قرار گرفته‌اند. به صورت کلی چهار عدد سینوس در ناحیه صورت وجود دارد که دو عدد در ناحیه پیشانی و دو عدد در اطراف بینی و پشت استخوان گونه قرار دارند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سینوس‌ها در حالت طبیعی پر از هوا هستند و مایعی به نام موکوس ترشح می‌کنند که از طریق کانال‌هایی به بینی تخلیه می‌شود. این مایع ترشح شده از سینوس کمک می‌کند مجرای بینی تمیز و بدون باکتری باشد.

سینوزیت و انواع آن

سینوزیت، التهاب یا تورم بافت پوشاننده داخل سینوس است که می‌تواند باعث شود سینوس‌ها مسدود و پر از مایع شوند. این شرایط، محیط مناسبی برای رشد باکتری‌ها و در نتیجه عفونت‌های باکتریال فراهم می‌کند. سینوزیت به طور معمول همیشه با التهاب مجرای بینی همراهی دارد.

سینوزیت دارای دو نوع حاد و مزمن است. اینکه به کدام یک از این دو نوع سینوزیت مبتلا شده باشید، به عامل بروز سینوزیت و شدت آن مرتبط است. سینوزیت حاد به دلیل نفوذ ویروس یا باکتری رخ می‌دهد و به طور معمول درمان آن تا چهار هفته یا کمتر طول می‌کشد. هر آن‌چه که در ابتدا باعث ایجاد سینوزیت شود، سینوزیت حاد نام دارد. آلرژی یا بعضی از عوامل فیزیکی و بیرونی می‌توانند منجر به این نوع از سینوزیت شوند.

سینوزیت مزمن

سینوزیت مزمن به دلیل عفونت قارچی و باکتریایی رخ می‌دهد، اما در واقع نسخه درمان نشده سینوزیت حاد است. به طوری که اگر برای سه ماه سینوزیت حاد درمان نشود، به طور قطع به سینوزیت مزمن تبدیل می‌شود. با ابتلاء به سینوزیت مزمن، تنفس از طریق بینی سخت می‌شود و اطراف چشم ممکن است دچار تورم شود.

سینوزیت مزمن ممکن است بیش از چهار بار در سال رخ دهد و به طور معمول دوره نهفتگی علائم آن بیش از ۲۰ روز طول می‌کشد. ابتلاء به آسم، دود سیگار، عفونت دندان و اختلال سیستم ایمنی از جمله عوامل خطرزا در سینوزیت مزمن هستند. در صورتی که برای درمان سینوزیت مزمن اقدام نکنید ممکن است دچار مشکلات بینایی و عفونت در استخوان‌های مجاور و پوست و التهاب در پرده‌های مغز و نخاع (مننژیت) شود.

تفاوت سینوزیت حاد و مزمن

هر دو نسخه سینوزیت شباهت‌های فراوانی دارند، اما سینوزیت حاد دارای علائمی مانند تب است و با درمان سرماخوردگی به راحتی درمان می‌شود. این در حالی است که اگر به موقع برای درمان سنوزیت حاد اقدام نکنید، سینوزیت مزمن که ماندگارتر است به سراغتان می‌آید.

علت بروز سینوزیت

سینوزیت، به طور معمول نتیجه یک ویروس سرماخوردگی یا آنفولانزا است که از طریق راه هوایی به سینوس‌ها وارد می‌شوند. یک دندان عفونت‌دار یا عفونت قارچی، نیز گاهی می‌تواند موجب التهاب سینوس‌ها شود. عوامل ایجاد و تشدید کننده سینوزیت شامل آلرژی و شرایط مرتبط، از جمله آلرژیک رینیت (ورم غشای مخاطی بینی)، آسم و پولیپ تب یونجه، سیگار کشیدن، پولیپ بینی و سیستم ایمنی ضعیف هستند.

علائم درگیر شدن با بیماری سینوزیت

علائم سینوزیت مشابه با علائم سرماخوردگی است و ممکن است شامل موارد کاهش حس بویایی، تب، گرفتگی یا آبریزش بینی، سردرد ناشی از فشار سینوسی، خستگی و سرفه کردن باشند. علائم بروز سینوزیت در کودکان نیز شامل علائم سرماخوردگی که در عرض ۱۰ تا ۱۴ روز بهبود نمی‌یابند، علائم آلرژی که به دارو پاسخ نمی‌دهند، سرفه طولانی، تب بالاتر از ۳۹ درجه سانتی‌گراد، خروج مخاط ضخیم سبز یا زرد از بینی، است.

چه زمانی به پزشک متخصص ENT یا گوش و حلق و بینی مراجعه کنیم؟

در صورت که چندین بار سینوزیت داشته‌اید و به درمان پاسخ نمی‌دهد، علائم سینوزیت دارید که بیش از ۱۰ روز ادامه دارد، بعد از مراجعه به پزشک علائم شما بهبود نمی‌یابد و اگر دارای علائم تب، تورم یا قرمزی در اطراف چشم، سردرد شدید، تورم پیشانی، گیج، دوبینی یا تغییر دید و گرفتگی گردن هستید، به متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کنید.

پیشگیری از سینوزیت مزمن و عوارض آن

عوارض جدی در سینوزیت مزمن نادر است، اما اگر عفونت سینوس به چشم گسترش یابد، می‌تواند باعث کاهش دید یا کوری شود که امکان دارد دائمی باشد. به طور غیرمعمول، مبتلایان به سینوزیت مزمن ممکن است دچار التهاب غشاها و مایعات اطراف مغز و نخاع (مننژیت)، عفونت در استخوان‌ها یا عفونت پوستی جدی شوند.

برای کاهش خطر ابتلاء به سینوزیت مزمن، تماس با افرادی که سرماخوردگی دارند را به حداقل برسانید. دستان خود را به صورت مکرر با صابون و آب بشویید و برای کنترل علائم آلرژی، با پزشک خود همکاری کنید. دود دخانیات و آلاینده‌های هوا نیز می‌توانند ریه‌ها و معابر بینی را تحریک و ملتهب کنند.

اگر هوای منزل شما خشک است، طوری که انگار هوای گرم در آن محبوس شده، افزودن رطوبت به هوا ممکن است به جلوگیری از سینوزیت کمک کند. با تمیز کردن منظم و کامل، مرطوب کننده را تمیز نگه دارید.

درمان سینوزیت

سپری‌های کورتیکواستروئید بینی به جلوگیری و درمان التهاب کمک می‌کند. اگر اسپری‌ها به اندازه کافی مؤثر نباشند، پزشک ممکن است شست‌وشو با محلول نمکی مخلوط شده با قطره بودزونید یا استفاده از اسپری محلول بینی را توصیه کند. شست‌وشو با نمک، همراه با اسپری یا محلول بینی، باعث کاهش تخلیه و شست‌وشوی مواد تحریک کننده و آلرژن می‌شود.

کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا تزریقی برای رفع التهاب سینوزیت شدید استفاده می‌شوند، به خصوص اگر پولیپ بینی نیز دارید. کورتیکواستروئیدهای خوراکی می‌توانند در طولانی مدت عوارض جانبی جدی ایجاد کنند؛ بنابراین از آن‌ها تنها برای درمان علائم شدید استفاده می‌شود.

در صورت واکنش به آسپیرین که باعث سینوزیت می‌شود، درمان حساسیت‌زدایی آسپرین وجود دارد. تحت نظارت پزشکی، برای افزایش تحمل، به تدریج دوزهای بیشتری از آسپیرین مصرف می‌شود. در صورت ابتلاء به عفونت باکتریایی، گاهی آنتی‌بیوتیک‌ها برای سینوزیت لازم هستند. اگر پزشک نتواند عفونت زمینه‌ای را رد کند، ممکن است آنتی‌بیوتیک را گاهی اوقات با داروهای دیگر توصیه کند.

اگر آلرژی در ایجاد سینوزیت نقش داشته باشد، واکسن‌های آلرژی (ایمونوتراپی) که به کاهش واکنش بدن در برابر آلرژن‌های خاص کمک می‌کند، ممکن است باعث بهبود شرایط شود. در صورت مقاومت به دارو یا درمان، عمل جراحی آندوسکوپی سینوس می‌تواند یک گزینه باشد.

برای این روش، پزشک از یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر با یک چراغ متصل (آندوسکوپ) برای کشف معابر سینوس استفاده می‌کند. بسته به منبع انسداد، پزشک ممکن است از ابزارهای مختلفی برای از بین بردن بافت یا جدا کردن پولیپی که باعث انسداد بینی شده، استفاده کند. بزرگ کردن دهانه باریک سینوس نیز می‌تواند گزینه‌ای برای تقویت تخلیه باشد.

کد خبر 639566

منبع: ایمنا

کلیدواژه: سینوزیت پولیپ بینی سرماخوردگی پیشگیری از سرماخوردگی سرماخوردگی و آنفلوانزا درمان سرماخوردگی علائم سرماخوردگی علائم سرماخوردگی چيست سرفه های شایع سرماخوردگی علائم شایع سرماخوردگی رژیم غذایی سرماخوردگی علائم سرماخوردگی و کرونا تغذیه در سرماخوردگی سرماخوردگی ویروسی انفولانزا علایم انفولانزا انفولانزا و کرونا سینوزیت چیست سینوزیت پیشانی تخلیه سینوزیت درمان فوری سینوزیت علائم سینوزیت پیشانی سینوزیت و سردرد شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق سینوزیت مزمن طور معمول سینوزیت حاد سینوس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۴۳۶۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ویروس کرونا در بدن این مرد هلندی بیش از ۵۰ بار جهش داشت

مورد تاسف‌بار مرد هلندی که بیش از یک سال‌ونیم به کووید-۱۹ مبتلا بود، در گزارش جدیدی مستند شده است. این مورد با ۶۱۳ روز ابتلا، طولانی‌ترین عفونت کووید است که از آن اطلاع داریم. درواقع این عفونت به‌قدری طولانی بود که ویروس فرصت داشت تا در بدن این مرد به واریانت جدیدی تبدیل شود.

به گزارش خبرآنلاین، مرد ۷۲ ساله‌ی هلندی سابقه‌ی سلامتی پیچیده‌ای داشت. او قبلا برای درمان نوعی سرطان خون، پیوند سلول‌های بنیادی انجام داده بود؛ اما بعد‌ها سرطان دیگری به‌نام لنفوم بزرگ سلول بی منتشر (DLBL) در او تشخیص داده شد. این مرد در نتیجه‌ی دارو‌هایی که برای درمان بیماری خود مصرف می‌کرد به‌شدت دچار نقص سیستم ایمنی شد؛ به این معنی که مورد جدی ابتلا به کووید-۱۹ همیشه برای او به عنوان خطری بالقوه به‌شمار می‌رفت.

مرد هلندی در فوریه‌ی ۲۰۲۲ به کووید مبتلا شد و با ترکیبی از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و استروئید‌ها تحت درمان قرار گرفت؛ اما متاسفانه دارو‌ها اثر نکردند و عفونت او ماندگار شد. اگرچه این مرد پیش از ابتلا به بیماری چندین دوز واکسن کووید دریافت کرده بود، هیچ شواهدی مبنی‌بر پاسخ آنتی‌بادی در بدن او مشاهده نشد.

بیمار برای بیش‌از ۶۰۰ روز آلوده به ویروس باقی ماند و مجبور شد چندین‌بار در بیمارستان بستری شود؛ اما خیلی زود و تنها ۲۱ روز پس از نخستین درمان، علائم جهش ویروس در او مشاهده شد. در ابتدا تعیین توالی نشان داد که ویروس در بدن مرد جهشی پیدا کرده که با سوتروویماب (یکی از دارو‌هایی که بیمار با آن تحت درمان قرار گرفته بود) مرتبط است.

ویروس در بدن بیمار بیش از ۵۰ بار جهش داشت

تجزیه‌وتحلیل‌های بیشتر ۲۷ سواب بینی جمع‌آوری‌شده بین فوریه‌ی ۲۰۲۲ تا سپتامبر ۲۰۲۳ حکایت از این داشت که ویروس در بدن این مرد بیش از ۵۰ بار جهش داشته است. برخی از این جهش‌ها در پروتئین اسپایک رخ داده بود؛ اتفاقی که نشان می‌دهد ویروس درحال سازگاری برای فرار از سیستم ایمنی بدن انسان است.

مشکلات سلامتی اساسی در مورد مرد هلندی به این معنی بود که سیستم ایمنی بدن او درواقع هرگز فرصتی برای پاکسازی ویروس نداشت. بستری‌شدن طولانی مدت در بیمارستان، همراه با نیاز به انجام اقدامات احتیاطی بیشتر برای جلوگیری از آلوده‌شدن دیگران، کیفیت زندگی مرد را تحت‌تاثیر قرار داده بود. به‌گفته‌ی تیم پزشکی، هیچ مدرکی وجود ندارد که واریانت جهش‌یافته در بدن این مرد، افراد دیگری را در جامعه آلوده کرده باشد.

بیمار در ماه اکتبر ۲۰۲۳ و در نتیجه‌ی عود بیماری زمینه‌ای خود از دنیا رفت. تاکنون هیچ موردی مشاهده نشده که تا این حد طولانی‌مدت دوام آورده باشد و از طرفی عفونت‌های پایدار پدیده‌ی شناخته‌شده‌ای هستند که با ویروس کرونای عامل کووید ۱۹ ارتباط دارند. برخی از تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که از هر ۱۰۰ عفونت، تنها سه مورد ممکن است بیش از یک ماه باقی بماند.

مشکل این است که هرچه ویروس به‌مدت طولانی‌تری در بدن انسان تکثیر شود و تکامل یابد، شانس بیشتری برای ایجاد جهش‌های فرار ایمنی وجود دارد. این یکی از تئوری‌های مطرح‌شده در مورد چگونگی پیدایش اومیکرون است. باید توجه داشت که هر گونه‌ی جهش‌یافته به واریانتی نگران‌کننده تبدیل نمی‌شود؛ اما همچنان مهم است که عفونت‌های مداوم تحت نظر قرار گیرند و بیمارانی که از قبل با سایر مسایل پزشکی درگیر بوده‌اند، بهترین مراقبت‌های ممکن را دریافت کنند.

نویسندگان مقاله در بیانیه‌ای می‌گویند: «مدت زمان عفونت کووید در مورد مرد هلندی بسیار زیاد بود؛ اما عفونت‌های طولانی‌مدت در بیماران دارای نقص ایمنی در مقایسه با عموم افراد جامعه شایع‌تر است. کار بیشتر تیم ما شامل توصیف گروهی از عفونت‌های طولانی‌مدت بین یک ماه تا دوسال در بیماران نقص ایمنی بستری در بیمارستان بود. بااین‌حال به‌طور کلی عفونت‌های طولانی‌مدت اتفاق نادری است؛ چراکه افراد دارای نقص ایمنی تنها درصد بسیار کمی از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند.»

مورد مرد هلندی در کنفرانس جهانی ESCMID ارائه خواهد شد.